همه چیز درباره نایلون

نایلون نام خانواده ای از پلیمرهای مصنوعی است که معمولاً برای ساخت انواع مختلف پوشاک و کالاهای مصرفی استفاده می شود. بر خلاف سایر الیاف آلی یا نیمه مصنوعی، الیاف نایلون کاملاً مصنوعی هستند، به این معنی که هیچ پایه ای در مواد آلی ندارند. در ادامه مطلب به بررسی نایلون ۶ و نایلون ۶۶ خواهیم پرداخت و رابطه با کاربرد، ویژگی و فرایند تولید نایلون اطلاعات تکمیلی در اختیارتان قرار خواهیم داد.

استفاده از این نوع پلیمر مصنوعی در لباس با میل به یافتن جایگزین هایی برای ابریشم و کنف برای چتر نجات در جنگ جهانی دوم آغاز شد. در زمان شروع جنگ، پنبه برای بیش از ۸۰ درصد کاربرد های نساجی در ایالات متحده استفاده می شد و تقریباً تمام منسوجات دیگر از پشم ساخته می شدند. با این حال، تا سال ۱۹۴۵، الیاف مصنوعی مانند نایلون حدود ۲۵ درصد از سهم بازار نساجی را تشکیل می‌داد و پس از پایان جنگ، تولیدکنندگان به دنبال راه‌های جدیدی برای بازاریابی این کلاس جدید از پارچه‌ های مصنوعی بودند.

نایلون چیست و چه کاربردی دارد ؟

نایلون چیست ؟ هر ماده پلاستیکی مصنوعی که در اکثر موارد متشکل از پلی آمید هایی با وزن مولکولی بالا هستند. و به عنوان یک الیاف مصنوعی شناخته شده است را نایلون می گویند.

نایلون ها در دهه ۱۹۳۰ توسط یک تیم تحقیقاتی به سرپرستی یک شیمیدان آمریکایی به نام Wallace H. Carothers ساخته شدند که برای شرکت E.I کار می کرد.

تولید موفقیت‌ آمیز فیبر مفید با سنتز شیمیایی از ترکیباتی که به آسانی از هوا، آب و زغال‌ سنگ یا نفت در دسترس هستند، گسترش تحقیقات روی پلیمر ها را تحریک کرد و منجر به رشد سریع خانواده‌ های مصنوعی نایلون شد.

کاربرد نایلون چیست ؟ نایلون را می توان از طریق اسپینر ها از مذاب یا محلول به دست آورد، ریخته گری کرد یا اکسترود کرد تا الیاف، رشته ها، یا ورقه هایی برای تولید نخ، پارچه و بسته بندی مورد استفاده قرار گیرد. همینطور می توان آن را به محصولات قالب گیری تبدیل کرد زیرا مقاومت بالایی در برابر سایش، حرارت و مواد شیمیایی دارد، از همین رو نایلون ها به عنوان یک محصول شیمیایی با کاربردی نامحدود شناخته شده است.

ساختار نایلون

پلی آمیدها ممکن است از یک اسید دی کربوکسیلیک و یک دی آمین یا از یک اسید آمینه که قادر به تراکم خود است یا لاکتام آن ساخته شوند که با گروه عاملی -CONH- در یک حلقه مشخص می شود، مانند ε-کاپرولاکتام. با تغییر اسید و آمین می توان محصولاتی سخت یا نرم، انعطاف پذیر و لاستیکی ساخت. پلی آمیدها به صورت رشته یا به صورت قالب گیری تولید می شود، نایلون ها با درجه بالایی از کریستالی بودن مشخص می شوند، به ویژه آنهایی که از آمین های اولیه به دست می آیند. تحت کشش، جهت گیری مولکول ها ادامه می یابد تا زمانی که نمونه به حدود چهار برابر طول اولیه خود کشیده شود، این ویژگی در رشته ها از اهمیت ویژه ای برخوردار است.

دو مورد از موادی که برای سنتز رایج ترین نوع نایلون ها استفاده می شود، اسید آدیپیک و هگزامتیلن دی آمین، هر کدام دارای شش اتم کربن هستند و محصول نایلون ۶۶ نامگذاری شده است. هنگامی که کاپرولاکتام ماده اولیه است، نایلون ۶ به دست می آید که به این دلیل نامیده می شود که دارای شش اتم کربن در واحد اصلی است.

انواع نایلون

تعداد کمی از مواد پلیمری مختلف از نظر شیمیایی وجود دارد که همه آنها نایلون نامیده می شوند. چند نمونه از این نوع محصول پلیمری عبارتند از :

• نایلون ۶۶ : این پلیمر یکی از اولین پارچه های کاملاً مصنوعی بود و از ترکیب هگزامتیلن دی آمین و اسید دی کربوکسیلیک به وجود می آید. نمک حاصل را می توان ذوب کرد تا الیاف تشکیل دهد یا برای اهداف خالص سازی متبلور شود.
• نایلون ۶ : این نوع پلیمر گاهی برای ساخت پارچه های نایلونی استفاده می شود، اما برای این کاربرد از نایلون ۶۶ محبوبیت کمتری دارد.
• نایلون ۴۶ : این نوع پلیمر فقط توسط شرکت بین المللی DSM تولید می شود و با نام استانیل به بازار عرضه می شود. در حالی که این پلیمر معمولاً در پارچه ها استفاده نمی شود، اما به دلیل مقاومت در برابر محیط های نامناسب شناخته شده است و معمولاً در اجزای موتور مانند گیربکس ها، ترمزها و سیستم های خنک کننده هوا مورد استفاده قرار می گیرد.
• نایلون ۵۱۰ : این پلیمر نیز در ابتدا توسط DuPont ساخته شد و قرار بود جایگزینی برای نایلون ۶۶ باشد. با این حال، هزینه های تولید در نهایت تولید انبوه این پلیمر را برای مقاصد پارچه ای ممنوع کرد و در حال حاضر عمدتاً در کاربردهای صنعتی و علمی استفاده می شود.
• نایلون ۱۶ : این پلیمر از اختلاط آدیپونیتریل، فرمالدئید و آب ساخته می شود، اما معمولاً در پارچه ها مورد استفاده قرار نمی گیرد.

انواع کاربردهای نایلون در صنعت

همانطور که پیشتر گفتیم این محصول یکی از معروف ترین الیفاف مصنوعی است و در بسیاری از مشاغل کاربرد بدون جایگزینی دارد در رابطه با صنعت بسته بندی هم دقیقا همینطور می باشد.

از کاربرد های این نوع پلاستیک در صنعت بسته بندی می توان به کشاورزی ، ساخت و ساز ، کیسه های دسته دار ، رول های بسته بندی مواد غذایی ، بسته بندی کالا و محصولات اشاره کرد.

از انواع نایلون می توان به موارد زیر اشاره کرد :

• شیرینگ حرارتی
• استرچ بسته بندی
• حباب دار
• انواع بسته بندی های حبوبات ، خشکبار ، غلات و …

ویژگی‌های نایلون

نایلون از پلی اتیلن سبک با همان LDPE تولید شده که دارای ویژگی های منحصر به فردی است که می توان به موارد زیر اشاره کرد.

• نرم و انعطاف پذیری
• شفافیت و روشنایی بالا ( در مقایسه با نایلکس کمی مات تر است )
• در صورت لمس آن سر و صدای زیادی به گوش شما نمی رسد ( بالعکس نایلکس )
• ضریب اصطکاک پایین
• مقاومت عالی در برابر خراش و ساییدگی

نایلون به علت ظاهر مات تر بیشتر برای بسته بندی کالا و مواد غذایی و یا کیسه های دسته دار که ظاهر شیک اهمیت بیشتری از مقاومت و استحکام دارد مورد استفاده قرار می گیرد.

برگرفته شده از سانیا پلاستیک کبیر : همه چیز در رابطه با نایلون ۶ و ۶۶